Ποιοι είμαστε

Κομμουνιστές αγωνιστές και κομμουνίστριες αγωνίστριες που επιθυμούμε να συμβάλουμε στη συγκρότηση μεταβατικής κομμουνιστικής οργάνωσης, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία νέου, κομμουνιστικού κόμματος, στη βάση ενός δημοσιευμένου Ανοιχτού Καλέσματος (anasygkrotisikk.gr/anoixto-kalesma), και αμεσοδημοκρατικών κανόνων λειτουργίας (anasygkrotisikk.gr/kanones-leitourgias). Η ιστοσελίδα (anasygkrotisikk.gr) μας φιλοξενεί τον σχετικό δημόσιο διάλογο (anasygkrotisikk.gr/category/dialogos), ανοιχτό για συμμετοχή σε όλους/-ες τους/τις κομμουνιστές/-ίστριες, οργανωμένους/-ες ή ανένταχτους/-ες.

Σε τι διαφέρει το εγχείρημά μας;

Στοχεύουμε στη δημιουργία:

• Οργάνωσης κομμουνιστικής, και τελικά, κόμματος κομμουνιστικού, όχι οποιασδήποτε εκδοχής Αριστεράς,
• ενιαίας οργάνωσης, με ενότητα δράσης και στρατηγικής, όχι «μετώπου κομμουνιστών»,
• σε βάση πολιτική, της ενιαίας δράσης στη στρατηγική κατεύθυνση της σύγκρουσης με το μπλοκ εξουσίας «ΕΕ – ΝΑΤΟ – ντόπια ολιγαρχία του μεγάλου κεφαλαίου»,
• κι όχι ιδεολογική, της ηγεμονίας κάποιας εκδοχής των παραδοσιακών ή άλλων ρευμάτων του κομμουνιστικού κινήματος του 20ού αιώνα.

Άμεσοι στόχοι:

• Διαμόρφωση πολιτικού ρεύματος υπέρ της ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας (π.χ. μέσω διοργάνωσης εκδηλώσεων, δημόσιου διαλόγου).
• Συμμετοχή κομμουνιστικών οργανώσεων, ακόμη και ως παρατηρητές, και ανάπτυξη ενός όλο και πιο στενού συντονισμού και κοινής δράσης.
• Συγκρότηση τοπικών/κλαδικών συντονιστικών επιτροπών του εγχειρήματος.
• Επεξεργασία και συζήτηση προγραμματικών και καταστατικών κειμένων, με ορίζοντα ένα ιδρυτικό συνέδριο για τη μεταβατική, κομμουνιστική οργάνωση.

Συμβάλουμε στη μετωπική συμπόρευση ευρύτερων πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων στην πάλη ενάντια στην πολιτική, και εν τέλει, την εξουσία της ντόπιας ολιγαρχίας του μεγάλου κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών πατρώνων της, ΕΕ & ΝΑΤΟ!

Καλούμε ανοιχτά τους/τις εργαζομένους/-ες της χώρας μας, και ιδιαίτερα την εργατική τάξη και τη νεολαία, να συστρατευτούν στον ωραίο αγώνα για την ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος, για τη σοσιαλιστική επανάσταση και τον κομμουνισμό!

Στείλε κάθε ερώτημα, ή και τη γνώμη σου στον διάλογο: anasygkrotisiKK@gmail.com.

Το διεθνές και εγχώριο Κομμουνιστικό Κίνημα σε κρίση.

α. Το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα διέρχεται στρατηγική κρίση, αδυνατώντας να αντεπεξέλθει στις σύγχρονες προκλήσεις. Τα κομμουνιστικά, εργατικά, επαναστατικά κόμματα αδυνατούν να ξεπεράσουν τη στρατηγική ήττα της ανατροπής των σοσιαλιστικών επαναστάσεων του 20^ου αιώνα στην Ευρώπη. Δεν καταφέρνουν να ηγηθούν στα εργατικά και λαϊκά κινήματα στην κατεύθυνση της σοσιαλιστικής επανάστασης και οικοδόμησης.

Αρνούμαστε, ωστόσο, να μηδενίσουμε την προσφορά του κομμουνιστικού κινήματος του 20ού αιώνα, και ιδιαίτερα – αν και όχι αποκλειστικά – του κυρίαρχου τριτοδιεθνιστικού ρεύματος. Οδήγησε στις πρώτες σοσιαλιστικές επαναστάσεις και προσπάθειες εργατικής εξουσίας και σοσιαλιστικής οικοδόμησης, ενώ τροφοδότησε τους κοινωνικούς και εθνικούς (αντιαποικιακούς, αντιιμπεριαλιστικούς) αγώνες σε ολόκληρο τον κόσμο. Αναγνωρίζουμε, όμως, την ανάγκη για την κριτική μελέτη της ιστορίας αυτής, και για τη δημιουργική ανάπτυξη της μαρξιστικής και λενινιστικής θεωρίας για τη λύση των σύγχρονων στρατηγικών προβλημάτων.

β. Στη χώρα μας, το ΚΚΕ αδυνατεί να παίξει τον ρόλο του επαναστατικού κόμματος παρόλη την ιστορική του συνεισφορά και την ισχυρή κοινοβουλευτική και συνδικαλιστική παρουσία. Η πολιτική του, με το νέο του πρόγραμμα, χαρακτηρίζεται από ταύτιση συχνά στρατηγικής και τακτικής, την άρνηση πολιτικών συμμαχιών και μετώπων ενάντια στα μονοπώλια και στον ιμπεριαλισμό, καθώς και την ανθενωτική παρέμβαση στο εργατικό – λαϊκό κίνημα. Υιοθετεί δογματικές θέσεις όπως περί «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας» χωρίς επιστημονική ανάλυση, ενώ αναθεωρεί την ιστορία του, πχ απορρίπτει την πολιτική του Εθνικού Απελευθερωτικού Μετώπου (ΕΑΜ).

Οι ευθύνες του είναι μεγάλες, καταρχήν για την αδυναμία του λαϊκού κινήματος να εκμεταλλευτεί την πολιτική κρίση που προκάλεσε η χρεωκοπία του ελληνικού κράτους και η «μνημονιακή» διαχείριση της καπιταλιστικής κρίσης σε μια κατεύθυνση ρήξης και αποδέσμευσης από την ιμπεριαλιστική ΕΕ, όπως και με τις ΗΠΑ/ΔΝΤ (π.χ. η άκυρη ψήφος στο δημοψήφισμα του 2015). Σήμερα, υιοθετεί μια απολογητική στάση απέναντι στον ιμπεριαλισμό για τον πόλεμο που προκάλεσε με τη Ρωσία στην Ουκρανία, και για την επιθετικότητά του έναντι της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας και των άλλων χωρών του αναπτυσσόμενου κόσμου που μεταβάλλουν τις παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες. Μάλιστα, το ΚΚΕ έχει ευθύνη και για τη σύγχυση και διάσπαση που παρατηρείται στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα γύρω από τα ζητήματα αυτά.

γ. Ο χώρος της εξωκοινοβουλευτικής κομμουνιστικής Αριστεράς στη χώρα μας παραμένει επί δεκαετίες πολιτικά, ιδεολογικά και οργανωτικά πολυδιασπασμένος, με ασθενείς δεσμούς με την εργατική τάξη, παράγοντες που τον εμποδίζουν να είναι επιδραστικός στην ταξική πάλη. Κάθε μια από τις επιμέρους ομάδες και οργανώσεις έχει τη θετική της συνεισφορά σε ιδέες και στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες. Ωστόσο, καμία δεν φαίνεται να μπορεί να ηγηθεί της αναγκαίας ανασυγκρότησης του κομμουνιστικού κινήματος, καθώς και του εργατικού και λαϊκού κινήματος. Η δογματική προσκόλληση σε ταυτοτικές θέσεις, στάσεις και πρακτικές φαίνεται να αποκτά υπαρξιακό χαρακτήρα, αντικαθιστώντας την έλλειψη πρακτικών αποτελεσμάτων στην ταξική πάλη, ενώ ο μικροπολιτικός ανταγωνισμός μεταξύ τους δυσχεραίνει τη στρατηγική σύγκλιση, έως και την ενωτική, μετωπική δράση.

Η αναγκαιότητα του Κομμουνιστικού Κόμματος για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση των λαών, τον Σοσιαλισμό και τον Κομμουνισμό, είναι επίκαιρη όσο ποτέ.

α. Είμαστε πεπεισμένοι ότι η σοσιαλιστική επανάσταση και η ιστορική πορεία προς τον κομμουνισμό αποτελούν μονόδρομο για την έξοδο από το παρατεταμένο σάπισμα του καπιταλισμού και για την επιβίωση της ανθρωπότητας. Δεν υπάρχει άλλη διέξοδος από τη φτώχεια, τις κοινωνικές και διεθνείς ανισότητες, τον πόλεμο και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, την απειλή ιστορικής ανάκαμψης του φασισμού, την καταστροφή του περιβάλλοντος ή την απειλή του πυρηνικού ολέθρου. Ο σοσιαλισμός αποτελεί απαραίτητο όρο για να τεθούν οι σύγχρονες δυνάμεις του πολιτισμού, της επιστήμης, της τεχνολογίας και της αυτοματοποίησης της παραγωγής στην υπηρεσία του ανθρώπου, για την κατάργηση κάθε εκμετάλλευσης και καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο, για την ανάπτυξη όλων των ανθρώπων ως ελεύθερων και ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων, την ενοποίηση της ανθρωπότητας χωρίς βίαιους ανταγωνισμούς και πολέμους.

β. Αναγκαίος όρος είναι η κοινωνικά πρωτοπόρα δράση του κομμουνιστικού κινήματος να οργανωθεί μέσα από κομμουνιστικά κόμματα σε κάθε χώρα με τα εξής χαρακτηριστικά:

• στενούς και σταθερούς δεσμούς με την εργατική τάξη και με τα υπόλοιπα εργαζόμενα, λαϊκά, κοινωνικά στρώματα,
• επιστημονικά επεξεργασμένη στρατηγική για τη συγκέντρωση δυνάμεων και την προσέγγιση της σοσιαλιστικής επανάστασης,
• πολιτική πρακτική που να συνδυάζει διαλεκτικά τη στρατηγική με την τακτική, τις κοινοβουλευτικές με τις κινηματικές μορφές πάλης, με ενεργή επιδίωξη πολιτικών συμμαχιών που εξυπηρετούν τη στρατηγική και την επιδιωκόμενη κοινωνική συμμαχία,
• πλατιά εσωτερική δημοκρατία, συνδυασμένη με ενιαία δράση, στη βάση της συνειδητής πειθαρχίας, δηλ. την ουσία του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού,
• και με έμπρακτο προσανατολισμό στην ανασυγκρότηση και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, με απώτερο στόχο τη δημιουργία μιας νέας, σύγχρονης Κομμουνιστικής Διεθνούς.

Λαμβάνοντας υπόψη τις καλύτερες παραδόσεις του κομμουνιστικού κινήματος του 20ού αιώνα (π.χ. για το κόμμα «νέου τύπου» της εποχής του Λένιν), οφείλουμε να διερευνήσουμε τις απαραίτητες (νέες) οργανωτικές μορφές που θα ικανοποιούν τις παραπάνω προϋποθέσεις, με βάση παράγοντες όπως η πραγματικότητα του σύγχρονου καπιταλισμού και η σύνθεση της εργατικής τάξης. Ταυτόχρονα, αναγνωρίζουμε ότι οι ακριβείς αυτές οργανωτικές μορφές εξαρτώνται και από τη φάση που βρίσκεται σε κάθε συγκυρία τόσο η ταξική πάλη (π.χ. ειρηνική περίοδος νόμιμης δράσης, έναντι (προ)επαναστατικής περιόδου ή/και παράνομης δράσης), όσο και η ίδια η οργανωτική ανάπτυξη του κόμματος, ή της όποιας μεταβατικού τύπου οργάνωσης (π.χ. μέγεθος, δεσμοί με το σύνολο του εργαζόμενου λαού κ.ο.κ.).

Ένα σχέδιο ανασυγκρότησης του Κομμουνιστικού Κινήματος

Εκκινώντας από το σημερινό περιβάλλον στρατηγικής κρίσης και πολυδιάσπασης, η ανασυγκρότηση του κομμουνιστικού κινήματος προϋποθέτει ελάχιστους πολιτικούς, οργανωτικούς και επιστημονικούς– θεωρητικούς – ιδεολογικούς όρους.

Πολιτικοί προγραμματικοί όροι:

Μια ελάχιστη, αρχική πολιτική-προγραμματική συμφωνία, η οποία:

• να απευθύνεται κυρίαρχα στην εργατική τάξη και στα εργαζόμενα λαϊκά στρώματα,
• να εκκινεί από το ότι ο καπιταλισμός βρίσκεται σε ιστορική σήψη και η μόνη διέξοδος είναι η επανάσταση για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, για τον κομμουνισμό,
• με κεντρικό άξονα τη σύγκρουση με τον ευρω-ατλαντικό ιμπεριαλισμό (ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ), και την ντόπια, (φιλο-)μονοπωλιακή και φιλο-ιμπεριαλιστική, ολιγαρχία του μεγάλου κεφαλαίου, τον πυρήνα δηλαδή της αστικής εξουσίας στη χώρα μας, ως χώρα εξαρτημένη οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά από τον ιμπεριαλισμό,
• στη βάση επιστημονικών επεξεργασιών και σε συνεχή αλληλεπίδραση με τα κινήματα,
• με τις αντίστοιχες πολιτικές συμφωνίες, επιμέρους συμμαχίες, ή και τη δημιουργία προγραμματικών μετώπων με μη κομμουνιστικές και μη επαναστατικές πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες δρουν στο εργατικό-λαϊκό κίνημα σε παρόμοια κατεύθυνση,
• με αντίστοιχες πρωτοβουλίες για διεθνή δράση και συντονισμό.

Οργανωτικοί όροι:

• Δημιουργία ενιαίας κομμουνιστικής οργάνωσης, ως μεταβατικής μορφής προς τον απώτερο σκοπό του κομμουνιστικού κόμματος.
• Ενιαία δράση, δηλ. συνειδητή πειθαρχία της μειοψηφίας στην πλειοψηφία.
• Αντιγραφειοκρατικά μέτρα, π.χ. συχνές συνεδριακές διαδικασίες και θεματικές συνδιασκέψεις, δημοσιοποίηση της μειοψηφούσας άποψης, από τα κάτω διαμόρφωση και έλεγχο των οργάνων κ.ο.κ.

Για ένα αρχικό, μεταβατικό διάστημα:

• Συμμετοχή των μελών επιμέρους οργανώσεων ως άτομα, σύμφωνα με τον κανόνα «1 άτομο – 1 ψήφος», μέχρι να αποφασίσει το συνέδριο τη διάλυσή τους.
• Δικλείδες ασφαλείας αυξημένων πλειοψηφιών για τα σημαντικότερα προγραμματικά, καταστατικά, γενικότερα πολιτικά, ζητήματα.

Όροι ενιαίας δράσης στο εργατικό-λαϊκό κίνημα για την ανασυγκρότησή του:

Η ενιαία παρέμβαση των μελών της νέας αυτής οργάνωσης στο εργατικό-λαϊκό κίνημα μέσα από τις ίδιες παρατάξεις σε κάθε χώρο, για την αλλαγή των συσχετισμών σε αυτό, «από τα πάνω και από τα κάτω», προάγοντας την ενότητα και μετωπική δράση.

Επιστημονικοί-θεωρητικοί-ιδεολογικοί όροι:

Η διεξαγωγή συλλογικής επιστημονικής και θεωρητικής έρευνας σε ζητήματα αιχμής για την κομμουνιστική στρατηγική μέσα από έναν – ανοιχτό σε όλα τα ρεύματα – κεντρικό φορέα μαρξιστικής έρευνας και μελέτης στη χώρα μας, με δημοκρατική λειτουργία, για διεξαγωγή μαθημάτων, διαλέξεων, συνεδρίων, εκδόσεων κ.ο.κ.