Οι Ευρωεκλογές πραγματοποιήθηκαν σε μια περίοδο πανευρωπαϊκής καπιταλιστικής κρίσης/ύφεσης με την ακρίβεια να μαστίζει τα λαϊκά στρώματα, ενώ η ΕΕ – όλο και πιο παρηκμασμένη – βαδίζει ολοταχώς προς τον Γ΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ακολουθώντας την ιμπεριαλιστική στρατηγική των ΗΠΑ. Η πολιτική της ΕΕ αποδοκιμάστηκε σχεδόν σε όλες τις χώρες με την Ακροδεξιά, όμως, να καρπώνεται γενικά τη δυσαρέσκεια, ασκώντας λαϊκίστικη κριτική γύρω από θέματα όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία ενάντια στη Ρωσία, η αγροτική και περιβαλλοντική πολιτική της ΕΕ, το μεταναστευτικό ζήτημα ή η woke ατζέντα, επωφελούμενη και από την αδυναμία της Αριστεράς να προτείνει εναλλακτική πολιτική.