του Βασίλη Λιόση
1. Η αρχή έγινε επί Γιώργου Παπανδρέου με τα γνωστά φληναφήματα περί συμμετοχικής δημοκρατίας. Ως πρότυπο συμμετοχικής δημοκρατίας παρουσιαζόταν η δυνατότητα ψηφοφορίας των τηλεθεατών στα τηλερεάλιτι! Το τραγελαφικό ήταν πως ο ΓΑΠ ήταν ο μόνος υποψήφιος.
του Κωνσταντίνου Βελουδάκη
Ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα για την ανασυγκρότηση κομμουνιστικού κινήματος με τελικό στόχο την ίδρυση νέου κομμουνιστικού κόμματος (ΚΚ), θα προσπαθήσω να εντάξω στο διάλογο και στην προβληματική μας κάποια θεωρητικά ζητήματα τα οποία στην κομμουνιστική αριστερά του σήμερα ελάχιστα συζητιούνται έως καθόλου. Ήδη από το διάλογο έχουν ανακύψει εύστοχες προβληματικές για το σύγχρονο επαναστατικό υποκείμενο, τις νέες βάρδιες της εργατικής τάξης, καθώς και σε ποιο βαθμό σήμερα τέτοια ζητήματα μπορούν να αποκρυσταλλωθούν στην οργανωτική δομή ενός νέου ΚΚ.
του Ιωάννη Παπαδάκη
Γιατί νέο ΚΚ; Δε μας φτάνουν όσα έχουμε;
Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά αυτοαποκαλούμενα ΚΚ, τα οποία ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τη διάλυση του κινήματος στη χώρα μας, το οποίο δε μπορεί να εμποδίσει ούτε μισή αντιλαϊκή πολιτική και να διεκδικήσει έστω και τα βασικά. Τα σοσιαλδημοκρατικά και αριστερά κόμματα, καθώς ακόμη και συνδικάτα με οικονομίστικες διεκδικήσεις της Κεντρικής Ευρώπης (Τσεχία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Πολωνία κτλ.)
